Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Ραδιενεργά γκράφιτι - wall and piece


Τ ο γκράφιτι δεν είναι η πιο ευτελής μορφή τέχνης.Παρόλο που αναγκάζεσαι να γλυστράς σαν φάντασμα μέσα στη νύχτα και να λες ψέμματα στο σπίτι, η αλήθεια είναι όυι πρόκειται γιά το εντιμότερο είδος τέχνης.Τα γκράφιτι δεν απευθύνονται στην ελίτ ούτε παραπλανούν , εκτίθενται σε μερικούς από τους καλύτερους τοίχους της πόλης και κανείς δεν ξενερώνει με την τιμή του εισιτηρίου.

Οι τοιχοι ήταν πάντα το καλύτερο μέρος να δημοσιεύεις τη δουλειά σου.

Οι άνθρωποι που κάνουν κουμάντο στις πόλεις μας δεν καταλαβαίνουν τα γκράφιτι, επειδή πιστεύουν πως τίποτα δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης αν δεν αποφέρει κέρδος. Ομως αν το μοναδικό πράγμα που έχεις σε εκτίμηση είναι το χρήμα ,τότε η γνώμη σου δεν έχει καμμία σημασία.

Λένε ότι τα γκραφιτι τρομάζουν τους ανθρώπους και αποτελούν δείγμα κοινωνικής παρακμής, όμως τα γκράφιτι κρύβουν κινδύνους μόνο για τους πολιτικούς, τα στελέχη των διαφημιστικών και τους γκραφιτάδες.

Μερικοί άνθρωποι γίνονται μπάτσοι επειδή θέλουν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.Αλλοι γίνονται βάνδαλοι επειδή θέλουν να κάνουν τον κόσμο να δείχνει καλύτερος


Τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον κόσμο δεν διαπράτονται από ανθρώπους που παραβαίνουν τους κανόνες ,αλλά από ανθρώπους που τους τηρούν.Αυτοί που ρίχνουν βόμβες και σφαγιάζουν χωριά είναι άνθρωποι που τηρούν τους κανόνες.
Εχουμε ιερό καθήκον να μην κάνουμε ό,τι μας λένε, ως μέτρο για την αποφυγή διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων. Ετσι μόνο μπορούμε να είμαστε σίγουροι.


Φαντάσου μια πόλη όπου τα γκράφιτι δεν είναι παράνομα,μιά πόλη όπου όλοι μπορούν να ζωγραφίζουν όπου τους κάνει κέφι.Μια πόλη που κάθε δρόμος είναι καλυμμένος από εκατομύρια χρώματα και μικρές φράσεις. Οπου η αναμονή σε μια στάση λεωφορείου δεν είναι ποτέ βαρετή. Μια πόλη που μοιάζει με πάρτυ στο οποίο είναι προσκεκλημένοι οι πάντες, όχι μόνο οι μεσίτες και οι ληστοβαρόνοι των μεγάλων επιχειρήσεων. Φαντάσου μια τέτοια πόλη και ΜΗΝ ΑΚΟΥΜΠΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ...ΕΙΝΑΙ ΦΡΕΣΚΟΒΑΜΜΕΝΟΣ


Μέχρι να καταρεύσι ο καπιταλισμός δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε τον κόσμο. Στο μεταξύ , πρέπει όλοι να το ρίξουμε στα ψώνια γιά παρηγοριά.


"Ανθρωποι που ζουν σε γυάλινα σπίτια δεν θα έπρεπε να πετούν πέτρες.
Και άνθρωποι που ζουν σε γυάλινες πόλεις δεν θα έπρεπε να εκτοξεύουν πυραύλους"

Αντιπολεμική διαδήλωση -Λονδίνο 2003


Beyond watching eyes
With sweet and tender kisses
Our souls reached out to each other
In breathless wonder

And when i woke
From a vast and smiling peace
I found you bathed in morning light
Quietly studing
All the messages on my phone.

Βαρκελώνη 2003

ΒΑΝΚSY
Ραδιενεργά γκράφιτι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου