Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Zahir....oπως σ' ακολουθω...

Συμφωνα με τον συγγραφεα Χορχε Λουις Μπορχες
η εννοια του Ζαίρ ή Zahir προερχεται απο την αρα-
βικη παραδοση και γεννηθηκε τον 18ο αιωνα.Στα
αραβικα σημαινει ορατος, παρων, αδυνατον να πε-
ρασει απαρατηρητος.Ειναι κατι ή καποιος που,
οταν ερθουμε σ' επαφη μαζι του, καταληγει να απα-
σχολει λιγο-λιγο τη σκεψη μας σε σημειο ωστε να μη
μπορουμε πια να συγκεντρωθουμε σε τιποτε αλλο.
Αυτο μπορει να θεωρηθει αγιοσυνη ή τρελλα...


FAUBOURG SAINT-PERES
Εγκυκλοπαιδεια του Φανταστικου
Προσπαθησε μ' οση καρδια σου απομενει,
χαραξε τουτες τις δυο γραμμες σταυρωτα
Υστερα γελασε παλι, δοκιμασε τη νιοτη σου
ακομα μιαν Ανοιξη-δεν ειναι ματαιο
Μη θυμηθεις καποια μερα καποια που εφευγε
με δυο πληγωμενες παλαμες
Ημουνα εγω παντα που σου ελεγα-
φευγοντας ητανε πια πολυ αργα
Κι ειχαμε ακομα πολλη πικρα, πολλη μνημη,
πολλη νοηση
Κι η αγαπη ειναι παντα ομορφη ακομα κι οταν δεν
ψιθυριζει παρα με δυο αβεβαια ανησυχα χειλη
Κι οταν δεν μενει παρα σε δυο χαρακιες
σ' ενα λευκο περιθωριο
Προσπαθησε, παλεψε ακομα , ενα τοσο μικρο
ασημαντο διαστημα
Σβησε μια ακατανοητη παρενθεση ,μην τραυματιζεις
την αμεριμνη ζωη σου
(Ητανε Μαης οταν σου χαρισα, ετσι σα μιαν
αχτινα γυρισμου, ενα παλιο κλεισμενο τετραδιο
Και τοτες που δε θελαμε πια να πιστεψουμε πως
μπορουσαν να αργουσαν οι ωρες τοσο
απελπισμενα ομοιες
Τοσες φορες εξι μερες
Σ' ενα μικρο δωματιο, σ' ενα γραφειο, σε μια παιδικη κλινικη
ποτισμενη χλωροφορμιο
Ανακαλυψαμε ξαφνου μια νυχτα πως λησμονηθηκε
μεσα μας τοσο καιρο η νοσταλγια της απουσιας)

Τωρα προσπαθησε - εγω τελειωσα...δεν εχω τιποτε αλλο να σου πω
Ειναι μια λεξη κενη για μια στιγμη
πλημμυρισμενη καλοσυνη
Ξεχασε, ξεχασε παντα- φτανει μια σταλα
καινουργιας ζωης-
Ενα παλιο κυριακατικο δειλινο με δυο σπασμενες
καρεκλες στο "Καφενειον των Ναυτικων"
Εκεινη π' αγαπησες καποτε κι ισως νοσταλγησες
καποια στιγμη το γυρισμο της...

Μανολης Αναγνωστακης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου