Tελικα, μονος ο καθενας μας, θ' ακουσει το ραγισμα ενος αστρου αργα τη νυχτα...,

Ακριδες φλυαρουνε στις πηγες
πλαι στο χρυσαφενιο φραχτη.
Λεκεδες παχνης δινουν στις κουρτινες
μιαν αποχρωση ψυχρας.
Η λαμπα μου κοντευει να σβησει
και το μυαλο μου σταματα.
Τραβω τα στορια και κοιτω
σταναζοντας το φεγγαροφωτο.
Ομορφος σα λουλουδι ο καλος μου,
τουτη την ωρα βρισκεται πολυ μακρια.
Ψηλα, τ'ουρανου το βαθυ γαλαζιο.
Εδω κατω , η απλοσυνη των νερων.
Μακρυς ο δρομος, ουρανος απεραντος,
κι αναμεσα τους, της ψυχης μου
το θλιβερο φτερουγισμα.
Η ψυχη μου και στ' ονειρο
δεν μπορει να διαβει τ' ατελειωτα βουνα.

Ερωτικη αναμνηση
που σκιζει την καρδια.

Σκοτεινιαζει και τα λουλουδια
πνιγονται μεσα στην παχνη.
Το φεγγαροφωτο χλωμιαζει
κι η θλιψη μου διωχνει το υπνο.
Πανω σ' αυτη την πολυτιμη κιθαρα
ψαχνω το σκοπο της ερημιας,
και στον αρμονικο αυλο προσπαθω να ταιριαξω
το τραγουδι των δυο κυκνων.
Οι μελωδιες αυτες κρυβουνε καποιο νοημα
που κανεις δεν μπορει να διδαξει.
Θαθελα με μιαν ανοιξιατικη πνοη
να πεταξω στην ερημο της Μογγολιας,
να σου φερω την σκεψη μου
κατω απο τον ουρανο που σκεπασε τον χωρισμο μας.
Αυτα τα ματια που αλλοτε
βλεμματα ριχναν παιχνιδιαρικα,
σημερα γιναν δυο αστειρευτες πηγες δακρυων.
Σαν εισαι απιστος ,η καρδια μου ξεσκιζεται.
Οταν γυρνω τρεχω αμεσως στον καθρεφτη μου.
Σαν ο καλος μου ηταν εδω, τα λουλουδια γεμιζαν το σπιτι.
Απο τοτε που εφυγε, στο ερημικο κρεββατι μου
τα σκεπασματα κουβαριαζονται
και δεν μπορω να ξαποστασω.
Τρια χρονια κιολας περασαν και τ' αρωμα υπαρχει ακομα.

Το αρωμα δε χαθηκε,
ομως εκεινος δεν γυριζει.

ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΠΑΝΤΑ, ενω τα φυλλα πεφτουνε
και το γρασιδι σκεπαζοντας τη σκαλα ρουφαει τη δροσια...
ΛΙ-ΤΑΙ-ΠΟ ο μεγαλος κινεζος ποιητης της λαμπροτερης περιοδου
της κινεζικης ποιησης.
Ρεμπελος και μεθυσος, αποτελει λαμπρο παραδειγμα ανευθυνοτητας στα κινεζικα γραμματα.
Τραγουδησε στ' αμετρητα ποιηματα του, το κρασι και τη μεθη, τη γυναικεια χαρη,
τη φιλια, τον ερωτα, τον πολεμο και τημ ομορφια της φυσης.
Πνιγηκε μια βραδυα καθως εσκυβε πανω
απ' τα νερα του Γιανγκτσε
πεοσπαθωντας να πιασει
το ειδωλο του φεγγαριου...