Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Oταν βρεις τον αγγελο σου κρατησε τον με οποιον τροπο μπορεις.


Ο δικος μου ο Αγγελος ειναι στρυφνος,κακοτροπος,
αγενης κι αγελαστος...
Οταν επεσε στη γη κουβαλουσε την μελαγχολια
μικρου παιδιου κακομαθημενου...
Τωρα μιλαει μονο με την γλωσσα των ποιητων
και τραγουδαει σε ρυθμους παραξενους
τ'ατελειωτο τραγουδι της βροχης...
Τα βραδυα ,ομως οταν μ' αγγιζει
με την ανασα του
Οταν στ' αυτι μου ψιθυριζει
την αφοσοιωση του
Οταν στους τοιχους ζωγραφιζει
τ' ονομα μου
Οταν ο αναστεναγμος του
γινεται το πιο μελωδικο τραγουδι
Οταν με τα φτερα του αγκαλιαζει
τις αναγκες μου
Και τρυφερα χαραζει
με τα δακρυα του
δρομους πανω στο κορμι μου
Οταν τα ακροδαχτυλα του
αγγιζουν τα δικα μου...
Τοτε ο κοσμος γεμιζει φως
Η μερα αργει να ξημερωσει
Η καψα του μεσημεριου
γινεται δροσια
Που σταγονα-σταγονα
πινουμε απο το ιδιο ποτηρι
Και γινεται γιορτη
και πανηγυρι λαικο
που οι μαγισσες χορευουν
με τους σειληνους
Και γινεται σημαδι αιματινο
στο μπρατσο μου
Κι αγκαθι στην ψυχη μου...
Ο δικος μου ο Αγγελος
Προστατης κι αγαπημενος
Ριζες και προορισμος μου
Παραδεισος και Κολαση
Φιλος μου και οδηγος μου...
Ο δικος μου ο Αγγελος ειναι στρυφνος,
κακοτροπος ,αγενης κι αγελαστος...
Αλλα ειναι ο Αγγελος μου...
Ο δικος μου Αγγελος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου